Een carrière in kunststof

Een dorpstimmerman die in 1796 voor zichzelf begint, legt de basis voor een bloeiend familiebedrijf dat tot op de dag van vandaag bestaat. In de jaren 60 gaat een achtjarige jongen zijn vader meehelpen in dat bedrijf. Deze zoon blijkt ook ondernemersbloed te hebben: hij wordt later directeur. Na een mooie loopbaan gaat hij in 2023 met pensioen en geeft hij het stokje door aan zijn zoon. Als adviseur blijft hij echter actief betrokken bij het bedrijf. Want: “Werken is altijd mijn lust en mijn leven geweest.”

Met Sjaak Driessens blikken we terug op zijn carrière bij de Driessens groep. “In 1980 werd ik officieel medewerker. De studie wiskunde had ik vaarwel gezegd; wiskunde was te abstract voor mij.” Zijn vader, die destijds met twee broers de directie vormde, stierf in 1982 op 58-jarige leeftijd. “Ik ben allerlei cursussen gaan volgen, o.a. voor timmerfabrikant en aannemer.” Hij voelde zich echter nog niet helemaal op zijn plaats in het bedrijf. “In 1985 ging ik er daarom even tussenuit. Als productieleider heb ik toen bij Rowi Parket de laminaatafdeling opgezet.”

Starten met kunststof

In 1991 keerde hij terug bij Driessens om de kunststoftak op te bouwen. “Naast houten kozijnen gingen we ook kunststof kozijnen maken.” Waarom? “Kunststof was in de sociale woningbouw sterk in opkomst. Bovendien gebeurde het steeds vaker dat wij wel het voorwerk met stelkozijnen voor een project mochten doen, maar dat een ander bedrijf de kunststof kozijnen plaatste.”

Keerpunt

“We kozen een profielsysteem, behaalden de KOMO-certificeringen en startten de productie op”, vervolgt Sjaak. “We begonnen met 15 medewerkers; nu zijn het er 80.” 1993 was een belangrijk jaar. “We wonnen de aanbesteding voor een ingewikkeld project van 120 woningen in Someren. We hadden precies uitgedokterd hoe het aangepakt moest worden.” Het project verliep perfect. “Het liet zien hoe wij problemen tackelen. Hiermee was onze naam in de markt gevestigd.” Ook intern had het een positief effect. “Het bevestigde wat onze kracht is: hoe moeilijker het project, hoe beter het bij ons past.”

Specialisatie: professionele markt

Vakmanschap, kennis en kwaliteit vormden de basis voor de doorontwikkeling van de kunststoftak. “We hebben altijd veel bouwkundige kennis in huis gehad. Grootschalige productie en montage hebben we steeds in eigen hand gehouden. En de combinatie met hout was zeker in de begintijd een pluspunt waarmee we ons onderscheidden.” Vandaag de dag is de corebusiness projectmatige gevelrenovatie voor de professionele markt, met name voor woningcorporaties en aannemers. “We maken deurkozijnen vaak in hout; de borstwering en rekken maken we zelf ook. De overige kozijnen maken we in kunststof. Van voorbereiding tot en met montage: we doen het in principe helemaal zelf.”

Een zijspoor …

Ondernemen gaat met ups en downs. “In 2014 namen we in Gemert een aluminiumbedrijf uit faillissement over. Hiermee moesten we ons ook op nieuwbouwprojecten richten. Het werd niet wat we ervan verwacht hadden: een zware tegenvaller.” Stoppen met de vestiging in Gemert was een van de moeilijkste beslissingen die hij ooit moest nemen. “Er werkten meer dan 50 mensen. Maar het kon niet anders: het dreigde zelfs ten koste te gaan van onze corebusiness.”

Keuze voor VEKA

Ontwikkelen en innoveren: Sjaak is er altijd mee bezig. “Ik denk vooruit en zoek nieuwe technische mogelijkheden. Triple glas is een ontwikkeling waar we bijvoorbeeld vroegtijdig op hebben ingespeeld. Onze toenmalige profielleverancier kon niet toezeggen wanneer op triple glas voorbereide kozijnprofielen leverbaar zouden worden. Met Adriaan Hakkert, die in de afgelopen jaren al vaker bij ons langs was geweest, ging ik hierover in gesprek. VEKA had de juiste profielen al en we kwamen vrij snel tot overeenstemming. Sinds 2017 werken we met VEKA, tot volle tevredenheid.”

Nieuwe ontwikkelingen

Zijn enthousiasme is in de loop der jaren niet afgenomen. Aansprekende, innovatieve projecten noemt hij zo op. “Met bouwbedrijf Groenen hebben we in 2020 gewerkt aan een project in Eindhoven met 200 prefab woningen. Hier hebben we een nieuwe folie toegepast, waar wij en de aannemer toekomst in zien.” Ook interessant is een project van 60 woningen in Maastricht. “Voorzetgevels met daarin kunststof kozijnen: heel mooi!”

Management

Als directeur werd hij ondersteund door een goed managementteam. Met de dagelijkse bedrijfsvoering hoefde hij zich niet te bemoeien. “De tent loopt ook door zonder mij. Als directeur was mijn taak vooral: logisch nadenken en kijken of beslissingen verantwoord zijn. Het personeel heeft bij mij altijd op de eerste plaats gestaan. Dat is ook logisch voor een familiebedrijf: je wilt continuïteit. Ik loop altijd de kantoren langs, zeg goedemorgen en informeer hoe het met iedereen gaat: niet alleen op het werk maar ook thuis.” De medewerkers voelen zich thuis bij Driessens. “Vorig jaar hadden we nog een jubileum van iemand die 40 jaar in dienst was. Van de mensen die vanaf de start met kunststof werken, zijn er nog zeker 5 of 6 bij ons. Lange dienstverbanden zijn bij Driessens niet uitzonderlijk.”

Een gezond, modern bedrijf

“Het familiebedrijf goed doorgeven is altijd mijn ambitie geweest. Een management buy-out in 2003 bood de kans om het bedrijf terug te kopen en weer volledig in de familie te brengen. Driessens groep is een modern en gezond bedrijf.” Zijn neef Bart leidt de houtafdeling. Sjaaks zoon Tom is hem opgevolgd als algemeen directeur.

Sinds september 2023 is hij officieel met pensioen. Op het afscheidsfeest, bedankte hij uiteraard de medewerkers van Driessens, maar last but not least ook zijn vrouw, met wie hij inmiddels 40 jaar getrouwd is. “Zij is een boerendochter. Ze begrijpt en respecteert wat een familiebedrijf inhoudt. Anders had dit niet gekund.”

Minder werken? Straks …

Als adviseur is Sjaak nog steeds bij het bedrijf betrokken. Sinds zijn pensioen heeft hij zelfs nog geen dag vrij gehad. “Als het weer straks beter wordt, wil ik wel minderen. We hebben drie kleinkinderen; daar wil ik meer tijd aan besteden. En ik ben een fanatieke wandelaar. Elke zondag loop ik 25 km. Dit jaar loop ik voor de 14e keer de Vierdaagse in Nijmegen. Vanuit de Pyreneeën naar Santiago de Compostella wandelen staat op mijn bucketlist.” Kortom, genoeg te doen!